Positieve bevallingsverhalen met Michele
Tekst: Michele
Lieve Pleunie,
Als eerste wil ik je bedanken voor alle fantastische tips die je ons hebt gegeven:) Ik had als eerste jouw geboorte kaartendeck gekocht en toen ook de online cursus toen die uit kwam. Daar hebben mijn partner en ik veel aan gehad en daar zijn wij je dankbaar voor.
Ik was 7 december uitgerekend en had al een hele week hier en daar wat voorweeën, maar die zetten telkens maar niet door. Op donderdag 8 dec werd ik ‘s ochtends vroeg wakker en de weeën kwamen iets vaker dus begon ik ze te timen en zei tegen mijn partner blijf vandaag maar thuis. De rest van de dag had ik de weeën om het kwartier maar prima om weg te puffen.
Wij hadden ‘s avonds de kachel aan gedaan, lichten gedimd en wat rustgevende muziek aangedaan. Onze twee honden en kat lagen bij ons in de buurt. Eigenlijk een heel mooi moment als ik zo terug denk. De weeën kwamen toen wel langzaam wat vaker en ik ving ze op leunend over de bal en toen ze nog wat zwaarder werden hebben we de rebozodoek gebruikt over mijn buik en omhoog trekkend tijdens de wee. Dit gaf verlichting maar hadden na een tijd niet het gevoel dat het sneller opgang kwam. Wij zijn toen om 21:00 naar buiten gegaan om de honden te wandelen. Wij hebben een uur over 1km gedaan want de weeën kwamen toen plots om de 4 à 5 minuten die wij met de freya surgetimer aan het meten waren. Bij elke wee even een stoeprand of verhoging zoeken en schommelend de wee opgevangen.
s’avonds de kachel aan gedaan, lichten gedimd en wat rustgevende muziek aangedaan.
Super enthousiast kwamen wij thuis want we zaten eindelijk in de actieve fase en het leek nu echt niet meer te stoppen dus hebben wij de verloskundige gebeld om langs te komen rond 23:00. Ondertussen hadden wij ons verplaatst naar “de bevalkamer” hier hadden wij een zoutlamp aan, een kacheltje en heerlijke bevallingsplaylist die jij ook gebruikt. Ik ving de weeën staand op terwijl ik leunde op een werkblad. In de piek van de wee schoot ik naar achteren op de schoot van mijn partner die toen de double hip sqeeuze deed. Dit gaf mij zo veel verlichting dat ik verder niets anders wou.
Toen de verloskundige kwam vroeg of ze de ontsluiting mocht meten. Hier had ik voor de bevalling over getwijfeld maar was nu toch wel redelijk nieuwsgierig. Ik zat op 3cm en ze zou over 4 uur terug komen want dan zat ik waarschijnlijk op 7cm en zouden dan verder kijken. Wij gingen lekker zo door als hierboven beschreven. Mijn partner vroeg nog of ik onder de douche of in bad wou want dat had ik gezegd dat het mij wel lekker leek maar op dat moment had ik er totaal geen behoefte aan.
Na 3 uur braken opeens mijn vliezen midden in de hip squeeze volledig over de broek van mijn partner die riep ben je nu aan het plassen of zijn het je vliezen! Het vruchtwater was gelukkig helder. Weer de verloskundige gebeld dat ze nu al mocht komen. Toen ze om 03:27 aankwam had ik persdrang en had ik volledige ontsluiting. Wij waren dus echt door de actieve fase heen geknald. Als snel kwam ook de kraamhulp.
Vanaf 4.30 ging ik pas echt actief mee persen en tot die tijd stond ik nog de hele tijd geleund op het aanrecht. Verloskundige vroeg of ik op de baarkruk wou proberen dat was even fijn maar ging toen redelijk snel op all fours leunend op het bed. Dit vond ik de alle fijnste positie. Na een uur vroeg ze of ik misschien op bed wou liggen gezien ik meer moe begon te worden. Heb een wee in de zijligging gedaan en wist niet hoe snel ik mij weer op all fours moest persen. De persfase duurde 2,5 uur omdat het hoofdje van de baby toch iets scheef zat en mijn blaas te vol.
Dit gaf mij zo veel verlichting dat ik verder niets anders wou.
Gelukkig bleef het hartslagje van de baby het goed doen dus durfde de verloskundige het aan. De verloskundige vroeg of ze bekkenbodemsteun mocht geven, wat niet altijd even fijn voelde maar ze zij dat het hielp dus vond ik het prima. Ik raakte zelf wel ligt ontmoedigd omdat het lang duurder en steeds te horen kreeg ze is er bijna maar ze moet nog het bochtje om. In het begin had ik zelf gevoeld en zat ze een vinger van de uitgang verwijderd. En na een uur voor mijn gevoel nog steeds dus toen ik moe begon te worden en weer hoorde ze moet nog even het bochtje om dacht ik wat voor bocht is dit. Als ze nog steeds niet verder is moeten we misschien toch naar het ziekenhuis. Maar toen voelde ik en voelde dat het hoofdje al aan het kruinen was. Dit gaf veel moed en na twee keer nog flink persen kwam ze eruit. Ze had nu wel in het vruchtwater gepoept dus wij zaten allemaal onder maar was gelukkig niet bij haar hoofd gekomen.
De verloskundige heeft de baby wel aangepakt en aan mij gegeven ipv mijn man maar het ging zo snel dat wij dat helemaal oke vonden. Na een kwartier pas keken wij elkaar aan met de vraag wat is het eigenlijk een jongen of een meisje?? Om 6.13 is onze prachtige dochter geboren en de placenta volgde een kwartier later. Ik voelde dat ik tijdens de bevalling de hele tijd in mijn eigen kracht heb gestaan en dat er naar mij geluisterd werd gerespecteerd. Ik kijk terug op een hele bijzondere en prachtige ervaring en zo dankbaar dat alles thuis kon en gezond en wel is verlopen. Jeetje wat hebben wij vrouwen toch een oerkracht in ons.
Ik hoop dat je door blijft gaan met het doorgeven van deze prachtige kennis. Het heeft mij flink geïnspireerd en geholpen. Dankjewel x
Liefs Michele
Wil jij net als Michele van jouw bevalling de mooiste ervaring uit je leven maken? Dan is mijn online bevalcursus ‘Creëer jouw droombevalling’ voor jou. Ik neem je stap voor stap mee in de fysiologische baring en ik leer jou hoe jij met je lichaam en je baby kan samenwerken om van jouw bevalling een fantastische ervaring te maken. Klik op de knop hieronder voor meer informatie!